به گزارش پایگاه خبری ندای دانش به نقل گیل فام ، بر اساس مشاهدات عینی آلودگی رودخانه بزرگترین تهدید برای سلامت گوزن های پارک ملی دز می باشد. این حیوان در اصل بومی سواحل شرق مدیترانه تا نواحی غرب ایران بود و تا سال ۱۸۷۵ میلادی نسل آن در تمامی این مناطق به جز بخشهای […]
به گزارش پایگاه خبری ندای دانش به نقل گیل فام ، بر اساس مشاهدات عینی آلودگی رودخانه بزرگترین تهدید برای سلامت گوزن های پارک ملی دز می باشد.
این حیوان در اصل بومی سواحل شرق مدیترانه تا نواحی غرب ایران بود و تا سال ۱۸۷۵ میلادی نسل آن در تمامی این مناطق به جز بخشهای جنوب غربی ایران منقرض شد. در دهه ۱۹۴۰ تصور میشد این حیوان به کلی منقرض شده باشد اما در سال ۱۹۵۶ مشخص شد تعداد کمی در حدود ۲۵ رأس از آنها در جنگل کوچکی در اطراف رودخانههای دز و کرخه باقیماندهاند. پس از آن دولت ایران سعی کرد تا با زندهگیری، تکثیر در اسارت و رهاسازی دوباره این گوزنهای زرد ایرانی نسل آنها را حفظ کند.
در شهریور سال ۱۳۹۶ ویدئویی در شبکه مجازی منتشر شد که نشان میداد یک گوزن زرد بالغ نر که در یک کانال آبرسانی کشاورزی گرفتار شده در محاصره گروهی از انسانها به شکل نامناسبی مورد آزار و اذیت قرار میگیرد. بعد از چند روز مشخص شد که این گوزن یکی از ۳ گوزنی هست که طبق یک برنامه در زمستان ۹۵ توسط اداره کل حفاظت محیط زیست خوزستان در جنگل ملی دز رهاسازی شدند که برای تغذیه به زمینهای کشاورزی در نزدیکی یکی از شرکتهای کشاورزی شوشتر نزدیک شده بود. افراد خاطی شناسایی و برخورد قضایی صورت گرفت. هیچگاه به صورت رسمی اعلام نشد که گوزن زرد مذکور آیا آسیب دیده یا نه!!؟؟؟
با توجه به اینکه سیل سال ۹۸ محل تکثیر گوزنهای زرد را تا حدودی تخریب کرده بود، به علت تراکم بالای جنگلی سرشماری گوزنهای زرد مقدور نیست متاسفانه آمار دقیقی از گوزن های زرد منطقه در دسترس نمی باشد البته در سال گذشته نیز ۱۸ راس گوزن زرد ایرانی از ایلام به پارک ملی دز منتقل شد.
امروزه اما خطری دیگر گوزن های زرد منطقه را تهدید می کند ؛ آلودگی آب رودخانه دز در پی ورود پساب کارخانههای همجوار به رودخانه، بزرگترین مشکل گوزن های منطقه می باشد . زمانی که آب آلوده باشد خطر وجود دارد. چندین بار این موضوع از طریق مراجع قضایی پیگیری شده اما فعلا نتیجه مثبتی حاصل نشده است و انتظار آن می رود که پیگیری این موضوع توسط فعالیت محیط زیست منطقه ادامه یابد.